Συνέντευξη στο Εliotropia

Κυρία Άννα, θέλω να μας πείτε μερικά πράγματα για τον εαυτό σας.

Γεννήθηκα στην Άρτα όπου κι έζησα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου. Τελείωσα πιάνο και ανώτερα θεωρητικά στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών. Εργάστηκα για χρόνια σαν δασκάλα μουσικής. Με τη δημιουργία οικογένειας ήταν δύσκολο να συνεχίζω να εργάζομαι. Έχω τρία παιδιά. Δεν υπήρχαν οι προϋποθέσεις έτσι ώστε να έχω τη δυνατότητα να συνεχίσω τα μαθήματα μουσικής. Πριν προλάβω όμως να αναζητήσω διεξόδους έγινε κάτι το απρόσμενο. Έγραψα με μια αφελή διάθεση τρεις αληθινές ιστορίες παρμένες από το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον, οι ιστορίες ήταν γραμμένες για παιδιά και τις έστειλα σε έναν πολύ γνωστό εκδοτικό οίκο, τις εκδόσεις Παπαδόπουλος. Οι ιστορίες μου άρεσαν κι έτσι μέσα σ’ ένα χρόνο εκδόθηκαν τα τρία βιβλία.

Τι κάνει ένα συγγραφέα ευτυχισμένο;

Εγώ είμαι ευτυχισμένη όχι όταν γράφω ένα βιβλίο, ούτε όταν το κρατώ έτοιμο, τυπωμένο στα χέρια μου. Είμαι ευτυχισμένη όταν έχω ήδη σχεδιάσει στο μυαλό μου τα δυο μπορεί και τρία επόμενα βιβλία μου. Με τρομάζει η σκέψη ότι ξαφνικά μπορεί να μείνω χωρίς ιδέες. Άρα χωρίς συγγραφή. Άρα χωρίς όνειρα. Άρα χωρίς παραμυθία. Γιατί δεν σας κρύβω πως όλη αυτή η διαδικασία της συγγραφής και τα θέματα που επιλέγω να ασχοληθώ είναι για μένα μια «παρηγορητική» διαδικασία ψυχής.

Πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την συγγραφή βιβλίων;

Δεν αποφάσισα εγώ. Ο Θεός μάλλον αποφάσισε για μένα. Εγώ απλά ακολούθησα τον δρόμο που ξαφνικά κι απρόσμενα βρέθηκε να ανοίγεται μπρος μου.

Ποια “συστατικά” χρειάζονται για να πετύχει ένα βιβλίο;

Το παιδικό βιβλίο πρέπει να κεντρίσει με τις πρώτες κιόλας λέξεις του το ενδιαφέρον των μικρών αναγνωστών. Επειδή τα παιδικά βιβλία είναι μικρά σε μέγεθος βιβλία, ο συγγραφέας δεν έχει το περιθώριο να κλιμακώσει σιγά σιγά τα συναισθήματα, το ενδιαφέρον και την αγωνία των παιδιών. Είναι πολύ εύκολο αν κάνει λίγο κοιλιά το κείμενο το παιδί να αφήσει το βιβλίο από τα χέρια του. Δεν ξέρει τι θα πει αναγνωστική υπομονή. Να υπάρχει άραγε αυτός ο όρος; Δεν ξέρω. Στα παιδιά μου πάντως χρειάστηκε πολλές φορές να πω: «Μην το αφήνεις το βιβλίο. Κάνε λίγη υπομονή.»Βιβλία που έχουν σαν συστατικό το χιούμορ αρέσουν στα παιδιά όπως κι εκείνα που τα κάνουν να ταξιδεύουν με τη φαντασία τους και να ονειρεύονται. Εκείνα που έχουν πλοκή με έμφαση στην περιπέτεια κι έντονη δράση. Φυσικά πρωταρχικό ρόλο σε ένα παιδικό βιβλίο παίζει η εικονογράφηση.

Την εικονογράφηση την αναλαμβάνει – αν όχι όλες – τις περισσότερες φορές η Αγγελική Δελεχά, πως προέκυψε η συνεργασίας σας;

Με την Αγγελική συνυπάρχουμε στον ίδιο εκδοτικό οίκο. Εκεί άρχισε και η συνεργασία μας. Η χημεία που υπάρχει μεταξύ μας δεν χτίστηκε μα εκδηλώθηκε αυθόρμητα κι αυτό ήταν το εκπληκτικό. Εικονογράφησε υπέροχα δεκαπέντε βιβλία μου και την ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό.

Ορισμένα βιβλία σας περιέχουν και cd, πως προέκυψε αυτή η ιδέα;

Καταλάβαμε με τον εκδότη μου τον κ. Φώτη Σταμούλη και την υπεύθυνη του παιδικού τμήματος κ. Σταυρούλα Σταμάτη πως έπρεπε να προσφέρουμε στα παιδιά μια διαφορετική αναγνωστική πρόταση των βιβλίων. Μια πρόταση που θα τα συντρόφευε σε διαφορετικές φάσεις της ζωής τους. Σ’ ένα ταξίδι επί παραδείγματι με το αυτοκίνητο ή το βράδυ στο κρεβάτι τους. Δεν μείναμε όμως στην απλή αφήγηση των ιστοριών. Συνεργαστήκαμε με ηθοποιούς για τη θεατρική απόδοση των βιβλίων και με σπουδαίους μουσικούς που φρόντισαν τη μουσική επένδυση γράφοντας και παίζοντας μουσική ειδικά για τα cd μας. Σε δυο μάλιστα cd έχω γράψει κι εγώ τους στίχους και τη μουσική των τραγουδιών.

Είναι εύκολο ένας συγγραφέας να βρει εκδοτικό οίκο που να αγκαλιάσει το βιβλίο του ή χρειάζονται πολλές προσπάθειες;

Εγώ στάθηκα πολύ τυχερή. Δεν χρειάστηκε να ψάξω εκδοτικούς οίκους που θα εκδώσουν τα βιβλία μου. Ο πρώτος εκδοτικός οίκος που χτύπησα την πόρτα του δέχτηκε αμέσως τα κείμενά μου. Ήταν οι εκδόσεις Παπαδόπουλος. Εκεί τυπώθηκαν πέντε τίτλοι βιβλίων.Με τις εκδόσεις Σταμούλη που έχουν υπό την αιγίδα τους τις εκδόσεις ΑΘΩΣ ΠΑΙΔΙΚΑ και τις εκδόσεις ΘΥΡΑ έχω μια άριστη συνεργασία δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια τώρα. Βασική προϋπόθεση είναι νομίζω ο συγγραφέας να ταιριάζει στο κλίμα των εκδόσεων κι εκείνες να συμπλέουν με τα όνειρα του συγγραφέα.

Από που εμπνέεστε;

Ένας συγγραφέας εμπνέεται από τα πάντα γύρω του.Από τα πιο μικρά που δεν τα βλέπει το μάτι μέχρι τα πιο μεγάλα που δεν τα χωράει η ματιά. Από τα ορατά μα και τα αόρατα. Μην σας πω περισσότερο εμπνέεται από τα αόρατα.

Σε ποιες ηλικίες απευθύνονται τα βιβλία σας; Υπάρχει κάποιο χρονικό όριο;

Τα βιβλία μου τα γράφω για τα παιδιά μα δεν σας κρύβω πως έχω φανατικούς ενήλικες αναγνώστες και δεν ξέρετε πόσο χαίρομαι γι’ αυτό. Χαίρομαι γιατί καταλαβαίνω πως γίνομαι η αιτία να αναδυθεί από μέσα τους ο χαμένος αναγνώστης των παιδικών τους χρόνων.

Από ποια ηλικία πρέπει να αρχίσουν να διαβάζουν βιβλία τα μικρά παιδιά και τι τους προσφέρουν;

Έρευνες έχουν δείξει ότι όταν διαβάζουμε στα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία, επηρεάζονται περιοχές του εγκεφάλου τους που σχετίζονται άμεσα με τη γλωσσική ανάπτυξη. Όταν πλέον το παιδί αρχίσει να μιλάει, τα βιβλία διευρύνουν το λεξιλόγιό του γιατί, μέσα στα κείμενά τους υπάρχει πλούτος λέξεων που δεν χρησιμοποιεί το περιβάλλον του σπιτιού στην καθημερινότητά του.

Σταχυολογώντας από τα δεκάδες οφέλη της επαφής ενός παιδιού με τα βιβλία θεωρώ πως το διάβασμα πρώτα απ’ όλα είναι για εκείνο μια διασκέδαση. Το βιβλίο προσφέρει ακόμη στο παιδί τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει τη φαντασία του και να δημιουργήσει τις δικές του εικόνες. Αυτό είναι πολύ σημαντικό σήμερα που τα παιδιά μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον γεμάτο οθόνες. Με το διάβασμα πάλι μαθαίνει ένα παιδί να συγκεντρώνεται και να παρακολουθεί. Από τα βιβλία τα παιδιά μπορούν να αντλούν πλήθος πληροφοριών για χιλιάδες θέματα. Είναι πράγματι παράθυρα στον κόσμο.

Πείτε μας λίγα λόγια για τα βιβλία σας που έλαβαν διακρίσεις: “Ο ατρόμητος Αβέρωφ”, “Καρτέρια” και “Με φως Καλοκαιριού”.

Πίσω από τον ΑΤΡΟΜΗΤΟ ΑΒΕΡΩΦ κρύβεται μια τρυφερή ιστορία που την ανακάλυψα τυχαία από μια φωτογραφία στο σαλόνι της γειτόνισσάς μου της γιαγιάς Αννούλας. Είναι η ιστορία η δική της και του πατέρα της. Ήταν το δεύτερο βιβλίο που έγραψα και δεν σας κρύβω πως η βράβευσή του από τον ΚΥΚΛΟ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ μου έδωσε τα φτερά να συνεχίσω να γράφω. Ποιητικές συλλογές για παιδιά είναι τα ΚΑΡΤΕΡΙΑ και το βιβλίο ΜΕ ΦΩΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ. Βραβεύτηκαν από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά και η βράβευσή τους με χαροποίησε ιδιαίτερα γιατί μου έδωσε τον τίτλο της ποιήτριας, που δεν σας κρύβω στα μάτια μου είναι λίγο ψηλότερα από αυτόν του συγγραφέα.

Ποιο ήταν το αγαπημένο σας Χριστουγεννιάτικο παραμύθι ως παιδί;

Αγαπημένο βιβλίο ήταν και είναι η «Χριστουγεννιάτικη ιστορία» του Καρόλου Ντίκενς. Το λατρεύω αυτό το βιβλίο.

Ποιο χριστουγεννιάτικο βιβλίο που γράψατε συστήνετε στους αναγνώστες μας; Υπάρχει κάποιο που αγαπάτε περισσότερο από τα υπόλοιπα;

Αγαπώ πολύ την Ταγαρού. Είναι το πρώτο μου βιβλίο και είναι για μένα οικογενειακή υπόθεση. Εκεί μέσα έχει σκηνές από το αγαπημένο χωριό μας και την πραγματική ιστορία του πεθερού μου από τα παιδικά του χρόνια.

Όσο για τα Χριστουγεννιάτια βιβλία μου δεν μπορώ κανένα να ξεχωρίσω και να το συστήσω ιδιαίτερα.

Μια ευχή για το 2021…

Να λησμονήσουμε την μπόρα, που όπου να ’ναι θα περάσει και να ονειρευτούμε εκείνες τις λιακάδες με το γαλάζιο ουρανό, την μπλε θάλασσα και τα μελτεμάκια που φέρνουν μόνο όνειρα.

Αναδημοσίευση από το Eliotropia.com